De schoft
ISBN : 978 90
214 7553 0
bestellen
* Jan Wolkers Prijs 2019
* F. Bordewijk-prijs 2020
‘Een met meesterhand geschreven ideeënroman over de mens die
het mysterie van het bestaan steeds moeilijker kan verdragen, van een van de
eigenzinnigste auteurs van het Nederlands taalgebied.’ (Juryrapport F. Bordewijk-prijs 2019)
Soms klinkt het als
trompetgeschal. Soms als een voorwereldlijk beest. Het is iets tektonisch,
zeggen Nadja en Lev tegen elkaar. Maar deze klanken hingen niet altijd in de
lucht boven hun huis in de Russische bossen. Ooit dreef het biologenechtpaar er
een asiel voor verweesde berenwelpen, maar de vrijwilligers komen niet meer, en
terwijl Lev zijn geheugen verliest, strijdt Nadja tegen haar herinneringen.
Waar is iedereen gebleven? Wat gebeurde er in het jaar waaraan ze liever niet
meer denkt?
Foon laat zien hoe eenzame mensen, ver van de ontwrichte samenleving die ze
zijn ontvlucht, zich verhouden tot hun geliefden, tot de geschiedenis en de
dierenwereld waar ze deel van uitmaken. Als alle zekerheid wegvalt, is het de
verbeelding die hen overeind houdt.
Beste Nederlandstalige roman 2019 (De Volkskrant)
‘Een staaltje grote vertelkunst.’ (De Volkskrant)
‘Oh, haar zinnen! Foon ontpopt zich als ingenieus en uiterst gelaagd.’ (NRC Handelsblad)
‘In deze tijd waarin de literatuur gedomineerd wordt door het verklaarbare, is het een weldaad een eenzame stem een raadsel wonderschoon te horen bezingen.’ (Vrij Nederland)
‘Marente de Moor weet je onafgebroken te verleiden om verder te lezen (…) haar blijk van een uiterst zelfverzekerd en krachtig schrijverschap draait in Foon op volle toeren.’ (Lodewijk Verduin, De Groene Amsterdammer)
‘Meer dan vakwerk. Foon gaat, zoals alle goede literatuur óver verhalen, en over hoe mensen zich daartoe verhouden. Lezen dit.’ (Daan Stoffelsen, Revisor)
Manchmal klingt es wie Trompetenstöße. Dann, „als würde Gott Möbel verrücken“. Die seltsamen Geräusche, die seit einiger Zeit am Himmel zu hören sind, verheißen nichts Gutes. Aber wann war es das letzte Mal gut, denkt Nadja. Was ist geblieben von dem Leben, das sie und Lew, ein idealistisches Zoologenpaar, sich in der Einsamkeit der westrussischen Wälder aufbauen wollten. Denn mit den Geräuschen kommen auch die anderen, dunklen Erinnerungen. Unverhohlen erzählt Nadja ihre verhängnisvolle Geschichte. Doch kann man ihr trauen? Ein flirrendes psychologisches Verwirrspiel, fesselnd bis zur letzten Seite. So sinnlich wie subtil dringt es in die dunklen Seiten der Natur und des Menschen.
“BRILLANT” (Süddeutsche Zeitung)
“Beeindruckend, wie die Autorin die Gedanken, die Lebensgewohnheiten, den Alltag der Menschen, ihre Herkunft und ihre Geschichte in Russland nachzeichnet und eine eigenständige literarische Realität entwickelt.”
Frankfurter Allgemeine Zeitung
“Ihre sprachlich beeindruckende, ungemein klug und kunstvoll erzählte Geschichte zieht vom ersten Satz an in den Bann.”
(Kölnische Rundschau)
“Ihre Sprache tänzelt virtuos über gekonnt gesetzte Auslassungen und Verdichtungen, die über das Erzählte hinaus eine Atmosphäre schaffen, der Mann sich kaum entziehen kann.” (Buchkultur)
Marente de Moors Sprache ist ein Naturereignis, sie besteht nicht aus Worten, sondern aus Samen, die auf den fruchtbaren Boden der Fantasie gefallen und aufgegangen sind. (Badische Zeitung)
* 2016: J.M.A Biesheuvelprijs
* Verschenen in het Turks en Bulgaars
* Lees de recensie van Jeroen Vullings (VN)
Na haar romans waagt Marente de Moor zich nu aan verhalen, die aan intensiteit en verbeeldingskracht niet voor haar bekende werk onderdoen. De mensen die zij in hun dagelijkse levens beschrijft hunkeren allemaal naar intimiteit, maar vinden die niet zomaar bij de ander. Tegen de achtergrond van hun knusse interieurs en gewoontes steekt dit gemis tragisch af, en alleen de verbeelding biedt nog troost.
Een gelukkig getrouwde man blijkt opeens over bijzondere gaven te beschikken; een jonge vrouw beloert op Marktplaats haar buren, en twee gepensioneerde zeebonken gaan zonder hun echtgenotes op zoek naar een verdwenen eiland. Hoe gezellig is het eigenlijk in deze tragikomische vertellingen?
* 2014: Shortlist Libris Literatuur Prijs
* Lees de recensie van NRC Handelsblad
‘De Moor heeft een schier fenomenaal web geweven.’ (NRC Handelsblad)
‘Op 16 september 1890 nam een man de trein van Dijon naar Parijs, daarna is er nooit meer iets van hem vernomen.’
Zo verdwijnt in de eerste zin van Roundhay, tuinscène de hoofdpersoon, een uitvinder. In zijn bagage zijn uitgewerkte ideeën, klaar om gepatenteerd te worden. Maar onderweg komt de twijfel. Behoren zijn gedachten hem wel toe? En kan hij voor de gevolgen van zijn uitvinding instaan? In de nieuwe eeuw gaat zijn zoon naar hem op zoek, en hij ontdekt wie baat had bij de vermissing, maar ook hoe moeilijk het is geworden om werkelijk spoorloos te blijven.
Roundhay, tuinscène is een tragikomische, weemoedige roman over ons groeiende verlangen de dingen vast te leggen voor later, en de wanhopige poging van een zoon om een goede indruk te maken op een verdwenen vader. Het verhaal is gebaseerd op het leven van Louis Le Prince (1842 - ?), de uitvinder die het filmpje ‘Roundhay Garden Scène’ maakte jaren voordat Edison en Lumière met hun bewegende beelden kwamen.
Aus Dem Licht
Als Valéry Barre 1890 in Frankreich den Zug besteigt, wil er seine neueste Erfindung zum Patent anmelden. Er hat den ersten Film der Welt gedreht. Das 20. Jahrhundert steht vor der Tür: Neue technische Ideen und Utopien schießen ins Kraut, gleichzeitig glauben die Menschen noch an Hellseher und Gedankenleser. Auf einmal ist Barre spurlos verschwunden. Während sein Sohn dem Vater in Europa und Amerika nachspürt, lässt sich Thomas Edison die Erfindung des Films patentieren. Edisons Frau wiederum scheint mehr an Barre junior interessiert. Marente de Moor hat einen fulminanten Roman geschrieben, der nicht nur den Wettlauf ehrgeiziger Erfinder, sondern ein ganzes Zeitalter porträtiert.
Süddeutsche Zeitung - rave review Aus dem Licht
* 2011: AKO literatuurprijs
* 2014: European Union Prize for Literature
* Verschenen in 16 landen
“Haar natuurmetaforen hebben een dierlijke kracht, haar beschouwingen zijn even intelligent als eigenzinnig, en de manier waarop ze de zwoele onweerssfeer aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog oproept, getuigt van een groot verteltalent.”
Frankfurter Allgemeine Zeitung
“An addictive novel of cruel beauty… one of the most delicious novels I’ve read in ages.”
The New York Times
Zomer 1936. Janna, een jonge Nederlandse schermster, wordt door haar vader op de trein gezet om in de leer te gaan bij zijn oude vriend, maître Egon von Bötticher. Egon, een huzaar die gewond en verbitterd is teruggekeerd uit de Eerste Wereldoorlog, slijt zijn dagen op een verlaten landgoed bij Aken. Hier geeft hij les aan twee beeldschone tweelingbroers en organiseert hij bloedige duels voor studenten. Binnen de poorten van deze eigenaardige wereld gaat Janna, geïntrigeerd door haar ontoeschietelijke maître, op zoek naar antwoorden. Wat is er tussen hem en haar vader voorgevallen, en wie moet de rekening vereffenen? Gaandeweg dringt de buitenwereld het leven op het landgoed binnen en komt het tot een dramatische ontknoping.
In the summer of 1936, Janna, a young Dutch fencer, is sent away to stay with her father's old friend, a German, Egon von Bötticher. Egon had returned injured and embittered from the front at the end of the First World War, and now teaches fencing, and organizes bloody duels. In this strange world, Janna, intrigued by her unfeeling maître d'armes, starts looking for answers. What happened between Egon and her father? Which of them has to settle old scores?
“An addictive novel of cruel beauty… one of the most delicious novels I’ve read in ages.”
The New York Times
* 2008: Tiplijst AKO literatuurprijs
In de winter van 1985 is korporaal Vitali Kirillov getuige van een vlucht uit de Sovjet-Unie: een ondergeschikte staat opeens aan de andere kant van de grens en verdwijnt in de bossen. Acht jaar later, als de Sovjet-Unie niet meer bestaat, besluit hij de vluchteling te gaan zoeken.
Ondergedompeld in het buitenissige Russische emigrantenleven van Amsterdam komt er lange tijd niets van zijn plannen, maar een laconieke Nederlandse haalt hem over samen de zoektocht voort te zetten. Dan brengt het toeval hem bij de onthutsende waarheid.
Es ist ein ganzer Haufen Russen, den es zu Beginn der Neunziger in Amsterdam an Land gespült hat. Die Sowjetunion gibt es nicht mehr, die Grenzen sind durchlässiger geworden, aber Heimweh ist trotzdem ein Thema für diese Jungs, denen Puschkin-Büsten und Salzgurken inneren Halt geben. Witali Kirillow ist einer von ihnen. Acht Jahre zuvor, als Offizier an der sowjetisch-finnischen Grenze, hinderte er einen Kameraden nicht daran, sich in den Westen abzusetzen. Von der Familie gutmütig als »das größte Loch im eisernen Vorhang« verspottet, wurde er von der Armee hart bestraft. Seitdem läßt der Gedanke an den Flüchtling Witali nicht mehr los. Schließlich macht er sich auf, um herauszufinden, was aus ihm geworden ist. Nur zwei, drei Pinselstriche braucht Marente de Moor, um in ihrem Debütroman die unterschiedlichsten Viertel Amsterdams lebendig werden zu lassen und vor allem die russische Szene der Stadt zu porträtieren: lauter Charakterköpfe, die – hochsympathisch und besorgniserregend tiefgründig – ganz nebenbei verhandeln, was Grenze, was Identität, was Heimat bedeutet.
Peterburgse vertellingen
ISBN: 978 90 254 9762 4
(Non-fictie, 1999)
Schetsen uit de surrealistische werkelijkheid van het hedendaagse Sint-Petersburg.
Schetsen uit de surrealistische werkelijkheid van het hedendaagse Sint-Petersburg.
'Sint-Petersburg is gebouwd door een gek. De mensen die er vrijwillig blijven wonen, waaronder ikzelf, zijn ook gek : aanvankelijk moest Peter de Grote het volk met geweld dwingen zich in deze onbewoonbare stad te vestigen.'
Aldus Marente de Moor over de stad waar zij nu al jaren woont en werkt. Op Sint-Petersburg, de noordelijkst gelegen metropool van de wereld, heeft de grauwe politiek van het Moskouse Kremlin geen vat. In haar humoristische schetsen van het alledaagse stadsleven laat de schrijfster zien dat achter de werkelijkheid van voortdurende economische crisis en georganiseerde misdaad een gekte schuilgaat die het leven van alledag regeert: beren wonen in bussen op straat, geestelijken leiden fascisten op tot oorlogsmonniken, en loodgieters betaal je het best uit in wodka. Dat is trouwens zowat het enige dat ruim voorhanden is.
Frankfurter Allgemeine Zeitung ![]()
Süddeutsche Zeitung over Aus dem licht
Download de PDF
